به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست بررسی انتقال اثربخش آراء و اندیشههای متفکران اسلام و ایران به مخاطبان و دیگر کشورها دقایقی پیش با حضور علی دهگاهی، پاتریک رینگربرگ، کراد کری، نعمت ییلدریم، کارولین کرادکری و علی اشرف خان برگزار شد.
کارولین کراسکری مترجم رمانهای "بامداد خمار"، "فتانه"، "ما همه گل آفتاب گردانیم" و "دموکراسی و دموغراضه" به انگلیسی در این مراسم گفت: مسئلهای که ما با آن مواجه هستیم این است که خیلی از ناشران حاضر نیستند کلمه "ترجم به وسیله ..." روی جلد کتابشان باشد. همه علاقه دارند که معلوم نباشد کتابشان ترجمه است ولی وقتی کتاب را میخوانیم کاملا مشخص است که این کتاب ترجمه شده است.
وی ادامه داد: گاهی اوقات کتابهای ترجمه اصلا روان نیستند و گیر دارند و خواننده از خواندن آنها اذیت میشود در حالیکه میتوان کتاب را طوری ترجمه کرد که معلوم نباشد این اثر یک اثر ترجمهای است.
کراسکری خاطر نشان کرد: عدهای معتقدند در انتقال مفاهیم از یک زبان به زبان دیگر برخی چیزها گم میشود و قابل ترجمه نیستند. اما من معتقدم اگر روش ترجمه درست باشد همه چیز قابل ترجمه است.
این مترجم آمریکایی در ادامه تجربیات و روش کار خود در ترجمه کتابهای فارسی را شرح داد و اظهار داشت: در ترجمه باید روح متن مقصد با زبان مبداء منتقل شود من کارم را ابتدا با خواندن دقیق کتاب آغاز میکنم چون معتقدم مترجم باید زیر و بم کتاب را به دست بیاورد تا بتواند آن را ترجمه کند.
وی اظهار کرد: در مواقعی که معادلسازی امکانپذیر نیست و یا نمیتوان معادل مناسبی را پیدا کرد من ترجیح میدهم با نویسنده کتاب ارتباط بگیرم تا مطلب به طور دقیق برایم روشن شود. آنگاه آن را با اضافه کردن توضیحاتی در زبان مقصد بیان میکنم.
کراسکری با اشاره ترجمه کتاب "دموکراسی و دموغراضه" نوشته سیدمهدی شجاعی، افزود: خیلی مهم است که بین مترجم و نویسنده ارتباط و همفکری ایجاد شود من گاهی تا 2 ساعت با آقای شجاعی درباره بعضی از مشکلات ترجمه کتابشان به صورت تلفنی گفتوگو میکردم.
این مترجم بر اهمیت تاثیر ویراستار تاکید کرد و گفت: گاهی بهتر است ویراستار اثر ترجمهای زبان مبداء را نداند و با خواندن ترجمه ایرادهای آن را رفع کند و متن را روانتر گرداند.
کراسکری در پایان با بیان اینکه ترجمه انگلیسی کتاب "دموکراسی و دموغراضه" چهارشنبه هفته آینده رونمایی میشود، گفت: از انتشار و توزیع این کتاب احساس خیلی خوبی دارم زیرا فکر میکنم ترجمه من از کتاب آقای شجاعی اصلا بوی ترجمه ندارد و مترجمان میتوانند دو فرهنگ مختلف را به هم نزدیک کنند.
انتهای پیام/