به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ با وجود تمام تلاشهای خیران در کنار تعهدات دولت برای ساخت مدرسه در جای جای این سرزمین اما هنوز هم یک سوم مدارس کشور ناایمن هستند یعنی از بین بیش از 100 هزار مدرسه کشور حدود 30 هزار مدرسه استانداردهای ایمن را ندارند.
در کنار این موضوع در کلانشهری مانند تهران علاوه بر مدارس فرسوده، مشکل کمبود مدرسه هم وجود دارد و همین دو مشکل در کنار هم کافی است تا اوضاع تهران را به لحاظ وضعیت مدارسش در زمره محرومترین استانهای کشور قرار دهد و حالا دود این مشکلات به چشم دانشآموزان مدارس دولتی میرود، آنهایی که باید در کلاسهای درس 35 تا 40 نفره پشت نیمکتهای سه نفره دروس را فرا بگیرند.
به تمام مشکلات تهران باید وضعیت منطقه 22 را هم اضافه کرد که به دلیل شانه خالیکردن انبوهسازان از بار مسئولیت و طفره رفتن از ساخت مدرسه به ازای هر 200 واحد مسکونی، اوضاعی بحرانی دارد و البته نهادهای ناظر و بازرسی هم نسبت به وضعیت نامناسب مدارس و الزام انبوهسازان برای ساخت مدرسه بیتفاوتاند!
به تمام مشکلات تهران یا سیستان و بلوچستان باید مشکلات ریز و درشت استانهای مختلف کشور را هم اضافه کرد، مسائلی که در هر استان بنا به شرایط خاصش متفاوت است از مدارس فرسوده و ناایمن تا سیستم گرمایشی فرسوده و سیستم سرمایشی نامناسب.
با این وجود در تمام این سالها، خیران مدرسهساز پابه پای دولت و حتی جلوتر از او، در مسیر مدرسهسازی تلاش کردند چرا که باور قلبی دارند دانشآموزان این سرزمین باید در شرایطی مناسب تحصیل کنند در مدارسی که حداقل استانداردهای کیفی را داشته باشد و کلاسهای درسی که دیگر دل هیچ کودک ابتدایی از حضور در آن نگیرد.
در کنار جلوههای زیبایی که خیران از ساخت مدارس در مناطق مختلف کشور رقم میزنند باید به این واقعیت اعتراف کرد که این تلاشها پاسخگوی میزان نیازهای کشور و تعداد بالای مدارس فرسوده نیست؛ حجم محرومیتهای دانشآموزان سیستان و بلوچستان یا وضعیت تحصیل دانشآموزان تهران در مدارس فرسوده و دهها مشکل دیگر در جای جای این سرزمین به همراهی و تلاشی بیشتر نیاز دارد.
یکی از مصادیق مدرسهسازی که تا به امروز کمتر مورد توجه مردم، رسانهها و حتی مسئولان آموزش و پرورش قرار گرفته است، مسئولیت اجتماعی صدها کارخانه، بنگاه اقتصادی، بانک و نهادهای دولتی است که آن را در مسیر مدرسهسازی ایفا میکنند، اتفاق خوبی که اگر نهادینه شود میتواند انقلابی را در حوزه مدرسهسازی رقم بزند و روزنه امیدی برای دانشآموزانی باشد که حالا در میان رنگین کمانی از مدارس پولی و غیردولتی، در کلاسهای درس مدارس دولتی تحصیل میکنند، مدارسی که برخی از آنها به دلیل فرسودگی برای حضور آنها استاندارد نیستند.
البته ممکن است این سؤال پیش بیاید که مسئولیت اجتماعی شرکتها به چه معناست؟ مسئولیت اجتماعی از مسائل «اخلاق کسب و کار» است که به نقش شرکتها در حوزه اجتماع میپردازد؛ مسئولیت اجتماعی شرکتی مجموعه وظایف و تعهداتی است که شرکت باید در برای حفظ، مراقبت و کمک به جامعهای که در آن فعالیت میکند، انجام دهد.
در این میان مدرسهسازی یکی از جنبههایی است که بسیاری از شرکتها برای مسئولیت اجتماعی انتخاب میکنند مسیری که در نهایت به رشد دانشآموزان این کشور و در دراز مدت توسعه و آبادانی ایران ختم خواهد شد.
همین چند وقت قبل بود که خبری منتشر شد مبنی بر اینکه شرکت سنگ آهن مرکزی ایران در راستای اجرای بسته تحولی آجر به آجر در سازمان نوسازی و تجهیز مدارس، آمادگی خود را برای پیوستن به این طرح و عمل به مسئولیت اجتماعی برای تأمین فضای آموزشی و ساخت حداقل 2 مدرسه در سال اعلام کرد.
اتفاقهایی از این دست اگر در کشور توسعه یابد، با وجود دهها کارخانه، شرکت، بانک و نهادهای بزرگی همچون بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی، کارخانجات بزرگ فولاد و ... عمل آنها به "مسئولیت اجتماعی" خود، سالانه چند مدرسه در کشور ساخته خواهد شد و حتی میتوان در مسیر نوسازی سیستم گرمایشی مدارس هم گام برداشت تا دیگر شاهد سوختن دانشآموزان و بر باد رفتن آرزوهای کودکانه در کلاسهای درس ناایمن نباشیم.
در سه سال اخیر بیش از دهها شرکت در راستای عمل به مسئولیت اجتماعی خود در مسیر مدرسهسازی گام گذاشتهاند و در همین ایام نیز شرکتهای دیگر با پیوستن به این وادی خیر آمدند تا برای شادی دانشآموزان این سرزمین آستینها را بالا بزنند و مدارسی نوساز و تحصیل در شرایط استاندارد را برای آنها رقم بزنند.
البته بانکهای بسیاری نیز در راستای عمل به مسئولیت اجتماعی خود در مسیر ساخت مدرسه گام گذاشتهاند.
در ادامه، اشارهای به تعهدات برخی شرکت ها و بنیادها در راستای عمل به مسئولیت اجتماعی برای ساخت مدرسه، شده است.
پتروشیمی لاله ماهشهر، پتروشیمی ماررون، توربو کمپرسور نفت ایران، حج و زیارت مازندران، همراه اول، شرکت فرش سهند، شرکت ملی صنایع پتروشیمی، شرکت میهن و.... تعداد بسیاری از شرکتها و بانکهای دیگر که در عرصه عمل به مسئولیت اجتماعی خود در مسیر مدرسه سازی گام گذاشتهاند، موضوعی که اگر به شکل جدی توسط شرکتها مورد توجه باشد، میتواند در یک چشمانداز کوتاهتر مشکل کمبود مدرسه، مدارس فرسوده و سیستم گرمایشی ناایمن را در کشور حل کند.
انتهای پیام/